Matagal ko nang gustong gumawa ng blog at i-share sa ibang tao ang aking mga pananaw at opinyon sa mga bagay-bagay, o kaya naman ay basta makapagsulat lang ng mga usaping tumatakbo sa aking isipan. Ang totoo, may nagawa na akong blog siguro mga dalawa o tatlong taon na ang nakararaan, pero dahil sa dami ng aking ginagawa, (o dahil sa katamaran) wala akong nai-post kahit isa man sa blog na yun hanggang sa nakalimutan ko na yung email address at password na ginamit ko dun para mag-sign in.
Hanggang kanina, sa kawalan ng magagawa pagkatapos kong magsawa sa panonood ng telebisyon, naisipan kong mag-check ng email at isang email mula sa isang taong di ko kilala ang nagsend sa akin ng mga blog na ayon sa kanya ay mga paborito niya at madalas niyang basahin dahil nalilibang siya sa pagbabasa ng mga iyon.
Sinubukan kong basahin ang mga laman ng blogs na yun at talagang naaliw ako ng sobra sa mga artikulong naroon. Mga anekdotang nakakaaliw at nakakabaliw. Bigla kong naalala yung blog na ginawa ko dati.Pero dahil nakalimutan ko na nga yung email address at password, eto gumawa na lang ako ng bago at para masaya, inumpisahan ko na ring lagyan ng laman ang blog ko ngayon.
Unang sabak ko pa lang ito sa pagsusulat ng blog. Nakakakaba pala, nakakanerbyos. At mahirap dahil kailangang mag isip muna kung ano ang isusulat, hindi lang basta banat ng banat. Mas mahirap kayang mag isip ng topic kesa content ng topic na isusulat. Lagi ko kasing naiisip na baka di magustuhan ng readers ang mga sinulat ko o isusulat pa lang. Ewan ko ba, people pleaser lang talaga siguro ako. Pero this time, bahala na. Basta isusulat ko ang laman ng isip ko. Wala namang masama dun, magustuhan man ng iba o hindi. Sana, pag nagustuhan nyo, mag-comment kayo. Pag di nyo nagustuhan, mag-comment din kayo...para alam ko kung saan ako nagkulang... para alam ko kung paano i-improve yung mga isusulat ko next time... para masaya.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento